Co financiamento de:
/ Portada / IDi

As persoas cooperan en función do seu estado emocional e experiencias previas

12-07-2012 - Psicosocial

Á hora de decidir cooperar con outras persoas, a xente non actúa pensando no seu beneficio propio, tal e como sostiñan algunhas teses previas. A investigación fundaméntase, ademais de en diversos estudos previos, nun experimento desenvolvido polo Instituto de Biocomputación e Física de Sistemas Complexos (BIFI) da Universidade de Zaragoza, xunto coa Fundación Ibercivis e a Universidade Carlos III de Madrid (UC3M), e que é o maior realizado até o momento en tempo real sobre cooperación en sociedade. O mesmo desenvolveuse ao longo do mes de decembro de 2011 e nel participaron máis de 1.200 alumnos de bacharelato de Aragón, que interactuaron en tempo real e de forma virtual a través dun prototipo de conflito social coñecido como o “Dilema do Prisioneiro”.

Neste xogo ponse de manifesto que o maior beneficio para as persoas que interactúan prodúcese cando ambas colaboran, pero se unha colabora e a outra non, esta última ten máis beneficio que a que coopera. Isto, en ocasións, permite aproveitarse da colaboración dos demais, pero, se esta tendencia se estende, ao final ninguén coopera e, por tanto, ninguén obtén beneficios.

Tras analizar a información, a principal conclusión que obtiveron os investigadores é que nunha situación na que cooperar cos demais é beneficioso, que as persoas involucradas estean organizadas segundo unha estrutura social dun tipo ou outro é irrelevante. Esta primeira análise contradi o que moitos investigadores sostiñan baseándose en estudos teóricos.

No experimento compárase o grao de cooperación nunha rede na que cada un interactúa con outro catro acodes e nunha rede na que o número de conexións varía entre 2 e 16, é dicir, máis parecida a unha rede social. O que se observa é que o resultado nas dúas redes é idéntico.

“Isto ocorre porque, contra o que se propuxo na maioría dos traballos, a xente non toma as súas decisións baseándose no beneficio que obteñen (eles ou os seus veciños), senón en canta xente cooperou recentemente con eles, ademais de en o seu propio estado de ánimo”, explican os investigadores.

 

Colaborar ou aproveitarse

Estes resultados axudan a comprender como toman decisións as persoas, sobre todo no contexto en que hai que decidir entre colaborar ou aproveitarse dos outros. “Entender por que facemos unha cousa ou outra pode axudar a deseñar incentivos que induzan á xente a cooperar”, revelan os autores da investigación.

 

Doutra banda, o feito de que as redes non sexan importantes ten implicacións, por exemplo, para o deseño de organizacións. Do experimento despréndese que a xente non vai cooperar máis por estar organizada dunha determinada maneira. Desta forma, pódese inferir que non hai que preocuparse do deseño da estrutura da organización, senón de incentivar á xente de maneira individual a que coopere.

 

Descartar que a organización en rede inflúa na cooperación da xente e descubrir que o que importa é a reciprocidad, é dicir, cooperar en función da cooperación recibida, cambiará radicalmente o enfoque de boa parte dos investigadores que desenvolven teorías sobre a emerxencia de cooperación entre persoas.

Fonte: agenciasinc.es

Empregamos cookies de terceiros para xenerar estatísticas da audiencia (GOOGLE ANALITICS), para o traductor de idiomas (GOOGLE), acollido a “Privacy Shield”.
Se continuas navegando estarás aceitando o seu emprego. Aceptar | Mais información
Confederación Intersindical Galega - Miguel Ferro Caaveiro 10, Santiago de Compostela Versión anterior da páxina Foros Biblioteca Privacidade RSS