Co financiamento de:
/ Portada / Delegados

Estrés Laboral: Como sobrevivir a un traballo esixente

30-01-2012 - SAÚDE LABORAL

Moitos colectivos de traballadores alegan tensións no seu posto de traballo. Xustificacións ás veces cuestionadas, como no recente conflito cos controladores aéreos. Con todo, algúns rankings, como o Centro de Control de Enfermidades e Prevención de Atlanta, CDC, considérana unha das profesións máis estresantes, xunto cos profesores, médicos, policías e mineiros. Pero non sempre é o emprego en si mesmo, senón a capacidade dos mandos e directivos, o que xera o problema. Se existise certa ecuanimidade, competencia e organización na empresa, os danos serían menores ou, polo menos, se levarían mellor. A iso súmase a pouca habilidade persoal do traballador para manexar a presión. Desta forma, a actividade laboral convértese en algo esgotador e enfermizo.

Ameaza


Hoxe, a tensión é a segunda ameaza máis frecuente na contorna laboral (só precedido por problemas musculoesqueléticos). E segundo organizacións, como a Axencia Europea de Seguridade e Saúde no Traballo, máis do 20% padéceo. Porque, a pesar de que en pequenas doses pode ser un elemento motivador da aprendizaxe e mesmo, segundo algúns investigadores, axudar a incrementar a memoria, se se excede no tempo pode provocar serios danos físicos e mentais. E os tempos que corren contribúen na faena. A crise disparou as baixas laborais por tensións, que xa son a causa de entre o 50 e o 60% de todas as xornadas perdidas na Unión Europea, ao derivar en depresión e ansiedade que invalidan para traballar. Así, o recoñecen dende a Axencia Europea. Carolyn Dewa, profesora de Psiquiatría da Universidade de Toronto, asegura que "existen certos factores que contribúen á tensión, como a inseguridade, o gran esforzo físico ou a necesidade constante de estar actualizado e de adquirir novas habilidades. Tamén, atopamos que os horarios variables (cambios repentinos ou actividades non programadas) e as horas adicionais tamén se asocian con empregos esgotadores". Pola súa banda, Sian Beilock, do departamento de psicoloxía da Universidade de Chicago, matiza que "son profesións nas que o traballador debe pensar, razoar e tomar decisións en poucos segundos e as consecuencias dependen dos seus actos".

 


Deterioración física e mental


Os expertos, como o presidente da Sociedade Española para o Estudo da Ansiedade e a Tensión, Antonio Cano Vindel, explican que "os efectos non son silenciosos, pódense cuantificar e provocan síntomas claros de deterioración física e mental". Dores de cabeza, alteracións do soño, tensión, cansazo, irritabilidad, falta de memoria e de concentración son algúns deles. Pero vai máis aló. Chega a desencadear enfermidades do sistema osteomuscular e outros trastornos como úlceras, hipertensión e enfermidades cardiovasculares. E os estudos revelan que o que máis sofre é o corazón da muller que traballa, e moito. Así, asegúrano investigadores do Hospital Brigham, en Boston, Estados Unidos. En concreto, estas teñen un 40% máis de risco de sufrir enfermidades cardiovasculares que as que teñen empregos menos esixentes. No que se refire ao infarto, teñen un 88% máis de papeletas para experimentalo, así como a posibilidade dun derrame cerebral e danos nas arterias. Para chegar a esta conclusión, os científicos traballaron con 17.415 mulleres sas durante máis de 10 anos e valoraron o seu nivel de presión no lugar de traballo, así como a súa inseguridade no posto que exercían. Dende a empresa especializada en psicosociología laboral, IPSO Consultora S.L., a súa directora xerente, Amaia Arriola, sinala que "determinados factores organizacionales inadecuadamente xestionados supoñen un risco para o benestar psicolaboral dos traballadores e xeran a aparición da tensión". Segundo destaca, "a inapropiada distribución da carga e o tempo de traballo, a falta de información, de pautas e recursos para realizalo, as carencias no exercicio de liderado, as relacións interpersoais inadecuadas, a confusión de roles, a incerteza sobre o futuro no seu posto, etc. levan disfuncións na organización que acaban materializándose en forma de desmotivación, incerteza e insatisfacción con resultado de tensión laboral nos individuos e en termos produtivos, en forma de redución da eficacia e eficiencia empresarial".

 


Mea culpa


Con todo, non todo depende do traballo en cuestión, en parte somos nós mesmos os responsables de saber ou non levar a bo porto o noso labor. É dicir, como nos enfrontamos a esas dificultades. Arriola sinala que "aínda sendo a organización do traballo o punto crave de actuación para facer fronte ao risco de tensión, segundo os recursos de afrontamento, a historia de aprendizaxe do individuo, etc. ante unha mesma situación laboral negativa, algunhas persoas supérana mellor que outros compañeiros expostos ás mesmas condicións. Aí, radica a importancia de colaborar tamén con quen conforma a organización, para que obteñan un amplo abanico de habilidades que lles axude a facer fronte ás dificultades". Outro sector que se identifica con estes síntomas, é o de autónomo, pero non por exceso, senón por defecto. As conclusións do estudo inicial sobre as novas enfermidades emerxentes de índole físico e psicosocial presentado pola Federación de Autónomos ATA revelan que nove de cada dez autónomos madrileños sinte tensións e ansiedade pola caída de actividade derivada da crise económica, a metade sofre tensión muscular de maneira regular e o 40% afirma que moitas veces decaeu o seu desexo sexual. A tensión muscular, as dores de cabeza e as molestias de estómago son os síntomas a nivel fisiolóxico máis destacables. Os enquisados tamén sofren problemas á hora de conciliar o soño, o que lles impide relaxar corpo e mente. Doutra banda, tres de cada dez participantes fuma demasiado, case a metade come en exceso e o 39% afirma que decaeu o seu desexo sexual.

 


As claves para afrontalo


Para lograr "convivir" coa oficina, a clave é, tal e como especifica Carolyn Dewa, "traballar en equipo para crear contornas agradables e diminuír a tensión. Isto dá a oportunidade de aumentar o apoio e a autonomía do empregado. Ademais, os supervisores teñen que examinar ben os programas e a cantidade de traballo, así como saber distribuíla da forma adecuada". Para Sian Beilock, é importante pensar no que un pode controlar... e o que non. Débense buscar ferramentas para poder reaccionar rapidamente nos momentos de maior presión. Con todo, moitas empresas non achegan a axuda necesaria ou directamente non prestan atención a este problema. Segundo Arriola, "A Lei de Prevención de Riscos Laborais contempla, non só a seguridade, hixiene, ergonomía e vixilancia da saúde, senón tamén a psicosocioloxía. É obrigación estudar e avaliar como se xestiona ese liderado, a distribución da carga, etc. E a partir de aí, executar un plan de actuación de mellora". Con todo, esta última, a psicosocioloxía "é a irmá esquecida cando en realidade supón un custo importantísimo por baixas e absentismo e a perda de recursos humanos e experiencia que iso leva".

 



www.larazon.es

Empregamos cookies de terceiros para xenerar estatísticas da audiencia (GOOGLE ANALITICS), para o traductor de idiomas (GOOGLE), acollido a “Privacy Shield”.
Se continuas navegando estarás aceitando o seu emprego. Aceptar | Mais información
Confederación Intersindical Galega - Miguel Ferro Caaveiro 10, Santiago de Compostela Versión anterior da páxina Foros Biblioteca Privacidade RSS