O Tribunal Europeo de Xustiza condena á Comisión Europea pola súa inacción fronte aos disruptores endocrinos20-01-2016 - TRIBUNAL EUROPEO DE XUSTIZANo recurso interposto o 4 de xullo de 2014 por Suecia contra a Comisión Europea, a parte demandante solicita ao Tribunal Xeral que declare que a Comisión Europea infrinxiu o artigo 5, apartado 3, do Regulamento (UE) nº 528/2012 do Parlamento Europeo e do Consello, do 22 de maio de 2012, relativo á comercialización e o uso dos biocidas, ao non adoptar actos delegados que precisen os criterios científicos aplicables para determinar a existencia de propiedades de alteración endocrina. |
---|
O demandante alega que:
- ao non adoptar tales actos delegados, a Comisión omitió adoptar medidas que está obrigada xuridicamente a adoptar.
- que requiriu á Comisión para que adoptase actos delegados con arranxo ao artigo 5, apartado 3, do Regulamento relativo aos biocidas, e que a resposta da Comisión non supuxo unha definición de posición sobre o devandito requirimento no sentido do artigo 265 TFUE, parágrafo segundo.
- que a Comisión, no momento da interposición do recurso, tampouco adoptara medidas que entrañasen que cesara a omisión alegada.
- que a Comisión ten unha base para precisar os criterios científicos aplicables para determinar a existencia de propiedades de alteración endocrina e unha aplicación dos criterios que, con arranxo aos parágrafos segundo e terceiro do artigo 5, apartado 3, do Regulamento relativo aos biocidas, deberán rexer ata que a Comisión adoptase os actos delegados con criterios sobre as sustancias de alteración endocrina.
Na súa sentenza, o Tribunal Xeral declara:
- que do Regulamento despréndese explicitamente que a Comisión tiña unha obrigación clara, precisa e incondicional de adoptar, como moi tarde o 13 de decembro de 2013, actos delegados que precisasen os criterios científicos aplicables para determinar a existencia de propiedades de alteración endocrina. Con todo, a Comisión non adoptou tales actos. Dado que o texto do Regulamento é absolutamente claro e non ofrece ambigüidade algunha, non procede interpretar esta obrigación á luz do seu contexto ou da súa finalidade.
- que, con posterioridade á adopción do Regulamento, o lexislador non modificou nin derrogou, mediante ningún texto vinculante, a data límite para a adopción dos actos delegados. A Comisión tampouco propuxo ao lexislador modificar o Regulamento para aprazar a devandita data.
- que a Comisión non pode ampararse no feito de que os criterios científicos que propuxera fosen obxecto de críticas durante o verán de 2013 pola súa suposta falta de base científica e por considerarse que a súa aplicación tería unha repercusión no mercado interior. En efecto, a existencia de tales críticas non afecta o feito de que a Comisión tiña unha obrigación de actuar como moi tarde o 13 de decembro de 2013, adoptando os actos delegados a que se refire o Regulamento.
Segundo o Tribunal, a Comisión infrinxiu o Dereito da Unión Europea.