Co financiamento de:
/ Portada / Actuación preventiva

O Goberno impón un árbitro nas baixas se a mutua discrepa do médico

11-07-2014 - Mutuas

A regulación das baixas por enfermidade percorreu un longo e tortuoso camiño. Os empresarios presionaron ao Goberno para que dea máis control ás mutuas e que estas poidan decidir a alta dos traballadores. Ao comezo da lexislatura, a ministra de Emprego, Fátima Báñez, prometeu á CEOE que así sería porque, ademais, permitiría reducir o custo da incapacidade temporal para as arcas públicas. O proxecto, con todo, atopouse co muro dos sindicatos e dos médicos do sistema público de saúde, que fixeron valer o carácter sanitario da baixa. Tras ano e medio de debate e sucesivos borradores, o Consello de Ministros ten previsto aprobar este venres o Real Decreto de Incapacidade Temporal (IT) e o anteproxecto de Lei de Mutuas da Seguridade Social.

Na súa última redacción ata agora, o Executivo optou por dar unha de cal e outra de area. Así, as mutuas poderán intervir no control das baixas por continxencias comúns desde o primeiro día e presentar propostas de alta. O anteproxecto de lei de mutuas establece un período de cinco días (agora é de 15) para que o médico de atención primaria ou de familia conteste a esa petición. Se non o fai, o Instituto Nacional da Seguridade Social (INSS) decidirá se se declara a alta ou non.

O Goberno, en calquera caso, renuncia ao silencio administrativo positivo, recollido no texto presentado en decembro e que supuña que se non había resposta do médico automaticamente aprobábase a alta pedida pola mutua. A cambio, obriga a que sempre haxa unha resposta ás solicitudes das mutuas. Sostén que non poden quedar sen contestar as «propostas motivadas de alta» e argumenta que estas se propoñen «despois dunha revisión e unhas probas».

Con todo, José Morán, vicepresidente da Federación de Asociacións de Inspección de Servizos Sanitarios (FAISS), defende que a baixa é «parte da prescrición do tratamento» e ten que ser o médico do centro de saúde -que é quen atende aos pacientes- o que debe decidir cando está en condicións de volver ao traballo. Sinala que as mutuas ven a incapacidade temporal como unha prestación económica, non sanitaria. «A xestión da IT pódese mellorar, pero se o criterio é que se gasta moito acabarán dicindo que non se fagan transplantes».

Na procura dun camiño intermedio, pero reforzando a posición das mutuas, a opción do Ministerio de Emprego e Seguridade Social foi reforzar o papel de «vixiante» do INSS. Actualmente, o instituto xa revisa as baixas médicas cando a mutua reclama que se dea a alta ao traballador, e é o que decide, en última instancia, se a baixa é procedente ou non. Ao redor do 90 % dos casos, o INSS conclúe que o criterio do médico do sistema sanitario é correcto. No outro 10 % hai discrepancias, «o que non significa que esas baixas sexan fraudes, senón que o medicamento non é unha ciencia exacta», puntualiza Morán. «Nós non regalamos as baixas», corrobora Francisco José Sáez, coordinador do grupo de xestión da Sociedade Española de Médicos Xerais e de Familia (SEMG).

Por outra banda, o real decreto de IT establece un novo procedemento de partes médicos de incapacidade temporal adaptado á enfermidade do traballador, para evitar que os enfermos de longa duración teñan que ir cada semana a solicitar a confirmación da baixa e entregala á empresa. Establécense ata catro tipos de partes en función do tempo estimado da incapacidade temporal: inferior a cinco días, onde o parte de baixa e alta dítase o mesmo día; entre 5 e 30 días; entre 31 e 60 días; e máis de 61 días. Tras unha primeira revisión á semana, a seguinte poderase realizar cunha distancia de entre 14, 28 e ata 35 días, respectivamente.

Ademais, establécense unhas táboas orientativas de duración de cada enfermidade, en función da idade, o xénero e a ocupación laboral. Estas táboas servirán tamén de referencia á hora de citar pacientes para revisión por parte da Inspección do Instituto Nacional da Seguridade Social, que se comprometeu a esperar a que o traballador enfermo supere o período medio estimado desas táboas.

No entanto, os médicos consideran «demasiado confuso» o establecemento dos prazos incluído no real decreto, o que vai dificultar a súa aplicación, segundo Sáez. Pola contra, si os tranquilizou que non se permita ás mutuas o acceso ao historial clínico do paciente.

O gasto en prestacións por incapacidade temporal diminúe de forma continuada desde o ano 2008, cando marcou un máximo de 7.533 millóns de euros. Este ano, baixará ata os 4.878 millóns de euros, segundo o consignado nos Orzamentos. E é que, a pesar de que as baixas por continxencias comúns aumentaron ata abril un 17,5 % respecto ao mesmo período do 2013, a súa duración cae en picado, xa que ha que pasou de 36 días de media no 2011 aos 21,6 deste ano.

Fonte: lavozdegalicia.es

Empregamos cookies de terceiros para xenerar estatísticas da audiencia (GOOGLE ANALITICS), para o traductor de idiomas (GOOGLE), acollido a “Privacy Shield”.
Se continuas navegando estarás aceitando o seu emprego. Aceptar | Mais información
Confederación Intersindical Galega - Miguel Ferro Caaveiro 10, Santiago de Compostela Versión anterior da páxina Foros Biblioteca Privacidade RSS